درک چگونگی وقوع غش کردن و عملکرد عصبی

تجربه غش کردن، یک واقعیت متداول است که ممکن است ناشی از عوامل مختلف  از جمله گرما، گرسنگی یا حتی ایستادن طولانی مدت باشد.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که این واکنش ممکن است با کاهش ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس در ارتباط باشد، که به عنوان رفلکس بزولد-جاریش شناخته می‌شود.
عصب‌شناسان حالا مسیر عصبی بین قلب و مغز را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند این نوع واکنش را ایجاد کرده و غش کردن را در موش‌ها ایجاد کند.

بنظر می‌رسد این یافته‌ها می‌تواند مرحله‌ای مهم در درک علت غش کردن باشد و احتمالاً راهی برای درمان این واکنش در انسان‌ها فراهم آورد.

تیم پژوهشی، یک مسیر عصبی جدید را کشف کرده است که شامل گروهی از نورون‌های حسی است که ارتباط بین قلب و ساقه مغز را فراهم می‌کند.

آن‌ها مشاهده کرده‌اند که فعال‌سازی این نورون‌ها باعث می‌شود موش‌ها به‌طور تقریبی بی‌حرکت شوند و در عین حال، علائمی همچون گشاد شدن سریع مردمک چشم و چرخش چشم نیز دیده می‌شود.

که این علائم نیز حین غش کردن در انسان‌ها مشاهده می‌شود.

نویسندگان این مطالعه بیان می‌کنند که این مسیر عصبی ممکن است کلید درک غش کردن باشد، وینیت آگوستین، یکی از نویسندگان این مطالعه و عصب‌شناس در دانشگاه کالیفرنیا، اظهار می‌کند.

 "کاهش جریان خون در غش کردن حقیقت دارد، اما در عین حال، مدارهای خاصی در مغز این امر را کنترل می‌کنند."

این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که درک چگونگی وقوع غش کردن و عملکرد عصبی پشت این واکنش ممکن است بازهم یکی از رازهای باقی‌مانده در علم عصب‌شناسی و فیزیولوژی انسان باشد.

ه می‌تواند به‌عنوان مبنایی برای تحقیقات و درمان‌های آینده در این زمینه عمل کند.