التیام درونی و رهایی از تاییدطلبی

التـیام همیشه پر سر و صدا و آشکار نیست. گاهی آرامش واقعی درست همان‌جاست که تلاش برای «کافی بودن در چشم دیگران» را کنار می‌گذاریم. وقتی از نیاز به دیده شدن و تایید گرفتن رها می‌شویم، دیگر نیازی نداریم بلندتر از همه فریاد بزنیم تا ثابت کنیم ارزشمندیم.

بسیاری از ما سال‌ها فکر کرده‌ایم که برای دوست‌داشتنی یا پذیرفته شدن باید مدام نمایش اجرا کنیم؛ نمایشی بی‌پایان که انرژی روانی ما را می‌گیرد، چون مدام محتاج تشویق دیگرانیم.

اما حقیقت این است که التیام، یک کشف درونی است، نه چیزی که از بیرون به دست آید. این یعنی دوباره به یاد آوردن یک حقیقت ساده: ارزشمندی شما ذاتی است، نه امتیازی که باید به سختی به دست بیاورید. ما فقط در هیاهوی اثبات خود به دیگران، آن را فراموش کرده‌ایم.

وقتی این آرامش تازه را پیدا کنید، شاید دیگران شما را «عوض شده» بدانند. شاید بگویند «خودخواه» یا «بی‌تفاوت» شده‌اید. و راست هم می‌گویند؛ شما دیگر آن نمایش قدیمی را اجرا نمی‌کنید. اما این تغییر خودخواهی نیست؛ احترام به خود است. این تغییر برای خوشایند دیگران نیست، بلکه نشانه‌ی التیام واقعی است.